GÜZ

Gurbannazar Ezizov
Çeviren: Hüdayi Can

Güz günü. Havanın
             Yüzü sanki kül, -
Ağaçlardan en son
             Yaprak dökülür.
Gark olur kocaman
             Dağlar dumana,
Hüzünlü gözlerle
             Bakar ummana.
Yâd eder göl dere,
            Kuşlar ikbalini.
Severim hazanın,
            Bu hazin halini!

Yine, kuşla dolar
            Bu göl, bu dere.
Bağlar yeşil libas
           Giyer bin kerre.

Fakat her nedense,
           Güz havası dek
İnce bir melalle
           Kaplanır yürek.
Koyup yüreğimde
           Bir dinmez sızı,
Geçti bu ömrümün
           Gelmeyecek güzü.