Güze Soneler 12

Gurbannazar Ezizov
Çeviren: Hüdayi Can

XII

Şen baharın o hamile filizi,
Hep göğersin ruhumuzda dembedem.
Göğün de bir şala bürünmüş yüzü,
Kış kokusu gelir uzak bir yerden.

Yavaş yavaş sise büründü zemin,
Gökler va’dediyor yağmur, kar, tipi...
Ben de baharımı görürüm, bildim,
Fakat ne gün? Pek geç kalmasam iyi...

Bir bak, hafif hafif vurup kanadı,
Avare turnalar göç ediyorlar.
Güz demek kâmillik alametidir,
Kâmillikten doğan sadelik bahar.

Fikir sancısıyla senindir zaman,
Sonbahar aklıyla düşünsen dursan.