Güze Soneler 14

Gurbannazar Ezizov
Çeviren: Hüdayi Can

XIV

Baharımla, aydın fikir doğursam,
Gitsem Türkmen bozkırının içine,
İnşaatçılarla binalar kursam,
Gül olup örülsem kızların saçına.

Avare rüzgara benzer kıratın,
Yelesini öpüp, sahrama sürsem.
Ardımdan gelecek bütün hürmetin,
Sağlığımda yalnız birini görsem.

Çalışsam, bilmeden ölüm kalımı,
Ecel de bir süre yanıma gelmez.
En sonunda, en sonunda ölürüm,
Fakat geç. O benim ölümüm olmaz.

Beni tohum gibi alır bu toprak.
Yine güz. Güz gelse sararır yaprak.