Güze Soneler 2

Gurbannazar Ezizov
Çeviren: Hüdayi Can

II

Sarı rüzgar eser, koparır geçer
O en son yaprağı, bir mevsim hayat.
İnsan hayatında büyük mana var:
Gidenlerden geri kalır bir kuşak.

Burada derin bir felsefe de yok,
Herkesin kendince bahta ilacı.
Yaprak düşer. Ne mümkün, düşme demek.
Buna da şükür: kalır ağacı.

Güz anadır, o ağacı emzirir,
Soğukta, rüzgarda güç olsa da, güç.
Yağmurda yağışta bekler güz, tir tir
Sonra bir bakarsın, bahara dönmüş.

Sen bir gözünü aç, etrafa bak,
Bir çocuklu ana gibi bu toprak.