Müsvedde

Orazgılıç Çarı

Çeviren: Hüdayi Can

Avantajı çoktur

müsveddenin!

O bir kitap değil. Yazayım desen,

Ruhsatı gerekmez hiç bir zamanın.

Boz topraktır, ilham nuruna susuz,

Gönlünce yaz.

Yaz da at bir kenara...

Sonra belki,

düzeltirsin bir ara.

Issız yerde, efelen sen krallara.

Onu senden başka hali hazırda,

Kimseler okumaz. Hiç kimse duymaz.

İşte burda şairliğin lezzeti:

Onu şu an ne kıskancın gıybeti,

Ne dostun övgüsü küçültebilir.

Ne tenkitçi soğuk gözler salınır.

Ne de hanlar

kaleminden alınır.

Bazen esrir başı, ilham meyiyle;

Çizer güzel imgelerin üstünü,

Karalar fikrini kendi eliyle.

Sanki bir savaşta artçı asker o,

Tevekkülle sırasını bekler o.

Müsvedde

saklar onu indinde.

Belki

yetmemiştir şahlar tahtına,

Gülmemiştir hiç bir vakıf bahtına.

Fukara, bir kitap çıkaramadan...

Kalmıştır eseri müsveddede.

Onun garip çardağında, define.

Duvarları, didik didik arayın.

Öyle, altın bulacağız deyip de,

Yorulmayın, sağı solu kazmayın.