GELMEKTE

Bayram Han
Çeviren: Hüdayi Can/ Gurbandurdı Geldiyev

Ey gönül, müjde kim, o serv-i hırâmân gelmekte.
Yeni baştan ten-i efsürdem-erâ can gelmekte.

Yine gözüm uçmakta, şatlık eşkini döküp,
Meğer o merdümek-i dide-yi giryân gelmekte.

Salmakta gönlüm tîr atmaya dûçar çaresiz,
Zahiren dem-be-dem o fitne-yi devrân gelmekte.

Yine ten şehrinde âyin aceptir ki bu gün,
O ki var idi gönül mülkünde sultan gelmekte.

Gerçi çok dert çekip öleli yetim gamından,
Şükri-lillah ki hepsi derdime derman gelmekte.

Sîne halvetgâhını hâlî ettin can u gönül,
Ki bu menzile bu gün, bir başka mihmân gelmekte.

Gözlerim her nefeste dört açılıp yola bakar,
Tâ haber geldi kim, o hüsrev-i hûbân gelmekte.

Lîk baht yokluğundan her nice kim peyk-i sabâ,
Seyirtip, müjde verip, hak dese yalan gelmekte.

Bayramâ salma gönül hicr-perişânlığından,
Gel ki, cem’iyyet-i dilha-yı perişân gelmekte.