KALDIN, ELVEDA

Seyitnazar Seydi
Çeviren: Hüdayi Can/ Gurbandurdı Geldiyev

Gider oldum artık işbu vatandan,
Zulüm gören iller, kaldın, elveda.
Hiç unutmam, canım çıksa bu tenden,
Bal akıtan diller, kaldın, elveda.

Kazma vurup, cevrin çekip, nan verdim,
Ara yolda cefa çekip, can verdim,
Vergi haracını her zaman verdim,
Cefalıca arklar, kaldın, elveda.

Çardaklı avluya gelen mihmanlar,
Ara yolda yandı cefalı canlar,
İli viran etti nice bîsanlar...
Avlular sahipsiz, kaldın, elveda.

Kahr eylesem, artık gelmez kahırlar,
Nice yazlar geçti, nice baharlar,
Ceyhun’dan su içen körpe nihaller,
Sen kızarıp kalır oldun, elveda.

Gece gündüz koşuşturdu bendeler.
Rüşvet girdi, ili bozdu fitneler,
Viran yurtta kalan narin iğdeler,
Sisler içre kalır oldun, elveda.

Tüm yiğitler göçüp gitti vatandan,
Varıp haber al sen gelip gidenden,
Pek çok zulüm gördük o Mirhaydar’dan,
Ağlayıp garip halk, kaldın, elveda.