SIYRILAN DAMLALAR

Gurbandurdı Geldiyev
Çeviren: Hüdayi Can / Gurbandurdı Geldiyev

Okşadı da gitti bahar nefesi,
Geldi bölük bölük, geldi peş peşe.
Sen yaslanmış gibi oldun omzuma,
Lavanta kokundan döndüm sarhoşa.

Saçlarını çözen salkımsöğüdün,
Rüzgar sallıyordu narin tellerin.
Bellere dökülen kumral saçları,
Uçurdu kondurdu ince bellerin.

Öyle yavaş idi senin fısıltın
Canlı nesne, sanmıyordum duyardı.
Baharın bulutlar gökten inince,
Yerde kucaklaşıp, illere yaydı.

Yağmur dindi. Gün parladı öğlenler,
Göğe kalkan gökkuşağı ışıltısı.
Örnek aldı keteninden, yazmandan,
Efsunu yatlattı sevdiğim seni.

Uzak değil artık kızıl ikindi,
Şuleler kucaklar goncayı sessiz.
Güneş bana hatırlattı kim idim,
Diğeriyse, yavrum, elbette, sensin.

Bu günler aşk gezer, hikmet dinlenir,
O ikbal bana geç, sana erkendir.
Gece boyu penceremden damlalar,
Hep sıyrıldı durdu, bilmem nedendir.


1997 

Çanakkale/Türkiye