KAR

Gurbannazar Ezizov
Çeviren: Hüdayi Can


Kara kara kargalar
Kar-gar[1]
“Biz bir konsak,
                           kararır
Kar! Kar! Kar!”

Konar kara kargalar,
Kara kargalar.
Gerçekten de, kararır
Kar! Kar! Kar!

Kara kara kargalar,
Sevinçle el çırpar.
“Karga kara konarsa
Kararır bütün kar.”

Akşama dek kararır,
Kar. Kar. Kar.
Karanlıkta kargalar
Yerinden kalkar.

İçlerinden tek biri
Olsa da işi zor,
Karartmak için karı,
Oturuyor, kalkmıyor.

Gecenin ayazında
Gazaplıdır kar.
Karga ayağından
Beynine dek donar.

Ertesi gün erkenden
Bir çöpçü küreğiyle
Kara kargayan kargayı,
Atar yandaki çöpe.

Kara kara kargalar
Dallardan kalkar.
Kara kargayan
                          karganın
Leşine bakar.

... Her gün kara kargar
Kargalar: “Gak!
                            Gak!”
Kar deseniz her zaman
Ak!


[1] Kargamak : Kargış etmek, ilenmek, beddua etmek.