Mart gelse...

Orazmırat Mıradov
Çeviri: Hüdayi Can

1

…Mart gelse ben, neler yapacaktım, neler,
Esrik yeryüzünde yollara düşüp,
Gidecektim,
Ta okyanusa dek…
Şimdi yanım yörem – çıkıp balkona,
Dalıp okyanus gibi iç dünyama
Bin kez geçtiğim yoldan bir daha –
Bin birinci kez geçiyorum,
Bir müneccim gözüyle
Bakıyorum talihime:
Her şey eskisi gibi, çevrem darmadağın,
Bir savaş meydanı, arta kalan,
Kargaların şöleni…
Sesleniyorum: nerdesin, nerde, kalemdaş?!
Yoksa sen de arzunu gark edip pişmanlığa,
Balkondan, insansız hayvanat bahçesini
Seyreder gibi bakıyor musun?! Bir bak,
Ceset gömmeyi öğreten karga
Benim fikirlerimi eşiyor tersine…
Düşecektim, laftan kaçıp, mart gelse, yollara,
Fikirlerim, okyanusa atılmış çapa,
çekiyor aşağı.
Neredeyse kabulleneceğim, gark olma meyli
Kendine çekiyor,
Görülecek ne var, yaşayıp?!

2

Savaş sonrası meydan…
Zavallı küheylan –
Fikirlerim başıboş koşuyor, sürüyerek ipini.
Arzularım başsız – bigâne beden,
Kafa yerine alıp dünyanın yükünü,
Uçuruma gidiyor bakınıp sağa sola,
Kargalar ses katıyor o hazin koroya.
Balkonun korkuluğu – son sınırım –
Ben yollara düşecektim, bir yetsem bahara.

9 Mart 2021